Let's turn our back to Gates

Oh jeetje ik blog er weer op los. Ik voel me net een eekhoorn die blogs verzamelt waar haar volgers een winter lang op kunnen teren.

Er is me weer iets ter oren gekomen, iets ergelijks en ja ik weet het... je moet proberen je nergens aan te ergeren maar toch. Erger! Het betreft het allernieuwste I-dinges: de I-Pad. Jonges, jonges die Granny Smiths moeten weten wat ze willen als ze weer een nieuw zelfzuchtig (waarom beginnen al de Apple-producten anders met I?) gadget op de markt brengt. Het is leuk dat je iets polyvalent, multifunctioneel,...op de markt wil brengen maar serieus.

Past het in je broekzak? Nee. Oh lekker handig. Het gaat niet eens in je handtas.

Kan je deftig op werken op zoiets klein? Nee. Veel te klein daarvoor.

Wat is het dan wel en waar is het goed voor?

Ik zal je eens zeggen wat het is! Ofwel een I-Pod met een dikke nek (versta me niet verkeerd, ik vind I-Pods de max) ofwel een laptop met een minderwaardigheidscomplex. Weet je wat het is met gadgets? Gadgets zijn gemene beesten die je een dag na het verlopen an de tegoedbon in de steek laten. Het zijn statussymbolen. Het is een uitlaatklep voor onze overschot aan geld. Ronduit belachelijk gewoon. Een I-Pod is praktisch, qua prijs-kwaliteitverhouding in orde en je steekt hem makkelijk weg. Een laptop/Macbook, daar kan je goed op werken en daar heb je een tas voor. Ik bedoel maar, de I-Pad is een luxueus ding met een narcistisch karakter dat zich zonodig een baan moest wringen tussen voorgaande dingen.

Weet je wat het is de laatste tijd? Ik ben niet meer zo voor electronica. Het is zo kaal en ja... Ik ben het gewoon beu. GSM's die geen lap waard zijn, mijn moeders Blackberry waar je een handleiding van 500 pagina's voor nodig hebt om het geluid af te zetten, trialversies van Office die verlopen, gedateerde programma's zoals Borland Pascal die je in je derde jaar Informatica moet kunnen gebruiken al heeft geen enkel bedrijf dat nog...Ze maken me gewoon gek. Trouwens, dat deel van het examen Informatica heb ik niet eens gemaakt uit stil protest...en onkunde.

Ik had eens een GSM, een Nokia. Zo een met een rubbere omhulsel waar je improvisatie-discuswerpen mee kon doen, die je van de trap mocht laten vallen en die waterdicht was. Dát was nog eens een GSM. De reden waarom ik hem niet meer heb? De batterij was kapot...

DIE MENS HIEBROVEN WAS TENMINSTE NOG GELUKKIG

Oh you're such a woman

In je leven kom je soms een paar mensen tegen van wie je denkt, nou, zo iemand wil ik best worden. Als je hen ziet dat je van je sokken geblazen bent. We zijn steeds in the 'persuit of happiness', dat kan variëren van het persuiten van een jurk, een lippenstift,...tot het winnen van Trivial Persuit. Wel nu ben ik het persuit van mijn levensvisie. Ik wil worden zoals Nigella Lawson, nee niet persé al in de potten draaiend op Kerstmis maar gewoon...zij heeft iets. Wist je trouwens dat ze al 50 is? 50 hé! En ze is mooi...heel mooi. Een vrouw avec testicules. Ja natuurlijk gaat mijn persuit ook over vrij oppervlakkige dingen. Zoals: welke schoenen zie ik mezelf dragen als ik over 10 jaar naar mijn werk rijd. Ja erg belachelijk allemaal maar toch. Een ding is wel zeker, ik ga mijn dochter Lena noemen. Dat is iets waar ik al lang mee in mijn hoofd zit... Conclusie?

Als ik dertig ben:

-Heb ik een dochter die Lena heet

- Draag ik de perfecte reïncarnatie van mijn botjes

- Heb ik de perfecte tint bordeau/bruin/oudroze lippenstift

- Shop ik met mijn eigen geld en doe ik dat soms op aan Urban Outfitters dingen, oh wat stout.

- Heb ik de allerleukste kleerkast aller tijden!!

- Ben ik hopelijk nog steeds met Lieverd samen, hoe moet ik anders aan een Lena geraken?

Alive and kicking straight into the world

What you gonna do when things go wrong?

What you gonna do when it all cracks up?

Vandaag ben ik in een bui waarbij ik iedere pretbederver op zijn of haar spreekwoordelijke muil wil slaan. Tot zover de blogtitel... Ik ben vrij goedgeluimd, ga morgen de nieuwste Harry met Lieverd bekijken en daarna een pizza pepperoni gaan eten avec lui. Goh seg, het is wel Harry hé :D Voor iedereen die even een dosis Harry nodig heeft; ga eens op zoek naar "A Very Potter Musical" en "A Very Potter Sequel" op Youtube. Gegarandeerd dat je je zo weer goed voelt. Naast "Kaboutertje" van Hans Teeuwen en "Johns" van Xander de Rycke was deze parodie op onze jeugdheld mijn ontspanner tijdens de examens die al eeuwen geleden lijken te zijn. Echt waar, niets laat je zo ontspannen als comedy van Vlaamse, Nederlandse of Engelse comedy. Kan je eindelijk eens een keertje lachen om Logaritmen. Nu je het zegt, ik wil best wel een paar van die dvd's in huis halen...Maar ja, morgen is het cinématijd en ik ben daar niet rauwig om. Voor Harry wil ik bets vroeg uit mijn bed.

Eneuh Frieda, als je steeds Accio blijft roepen krijg ik nog een buil van het slaan tegen de muur die de kortste weg naar jou blokkeert. Misschien is het veiliger dat we gewoon een keertje afspreken. Hoogachtend mijn zere hoofd en ik.

P.S. : Bij gebrek aan een foto van ik met mijn schapenvelbotjes die "kickt", ziedaar onze Freddy.

Come on Eileen

Vandaag heerlijk gaan shoppen met Assie voor cadeautjes. Lieverd, Moeder en Zusje Klein zijn bij de gelukkigen. Voor Lieverd ligt Xboxspel Bayonetta klaar, voor Moeder parfum en voor Zusja Klein een cadeaupakket van de H & M. Mijn 96 voor Aarderijkskunde werd door Moeder in centjes verandert voor het zo fel begeerde paar schoenen hierbeneden uit de River Island. Ik en Assie gaan dus naar die winkel, ik koop me daar een maatje 37 van de schapenvelbotjes en ga met Assie verder shoppen in Anvers. Op de bus naar B. raadde ze me aan mijn nieuwe aanwinsten aan te doen. Wat bleek? Een kanjer van een punaise in de zool! Jaja IN de zool, niet ERDOOR. Wat doet een punaise in vredesnaam in de fabricage van schapenvelbotjes? Het platte gedeelte zat dus IN de zool en het puntige stak er uit. Je kon die punaise er niet langs buiten uittrekken. Met andere woorden, ik had bijna m'n tenen gepierced. Na een heerlijk pakje friet in B. ging ik dan maar naar het Station. Ik had 's ochtends al een Heen en Terug gekocht maar de conducteur vroeg er niet naar op de heen rit naar Anvers. Dus liep ik nog met een compleet valabel ticket op zak, een geluk bij een ongeluk. In B. Station kwam ik mijn leerkracht Zedenleer (voor zij die in het Noorden wonen, Maatschappijleer) tegen. Na een rit naar Anvers, het verbaasde gezicht van de verkoopster, een zelfgevonde nieuw, punaiseloos maatje 37 en een terugrit naar S.N. kwam ik moe maar voldaan thuis met Charlie en Eileen. Ja ik heb ze gedoopt, als je zoveel moeite steekt in een onnozel paar schoenen mogen die op zijn minst gedoopt worden. Met de trein zou je er al zijn, ja, maar niet als het van River Island afhangt. Om 19u 20 kwam ik thuis aan.

O ja! We hebben het Glazen Huis gezien!

Let it snow, let it snow, let it snow

Feestdagen, je zou willen dat ze niet bestonden...als zijnde het kind van een relatie die je op zijn minst productief en destructief kunt noemen. De verdelingen, herverdelingen en bijkomende ruzies en zever en gezaag dat daar dan nog eens bijkomt. Leuk hoor. En als zijnde het kind van die twee kan je maar beter je mond houden en je heerlijk aanpassen aan hun grillen. Om zot van te worden. Als ik alleen woon hé nodig ik juist de mensen uit die ik wil. Goh wat ga ik blij zijn als ik een job heb en samen woon met Lieverd. Oude mensen, stamp ze in een bejaardentehuis. Ik heb mijn buik vol van al die egoïstische zever.

Boodschap: Ik trouw, krijg kinderen en doe voor de rest heerlijk normaal in mijn leven. Da's wat anders dan een scheiding.

Oh it has been such a time!

Schaam op mij, schaam op mij,... ik weet het wel. Hoewel ik net zoals in de film Julie & Julia betwijfel of mijn blog volgers heeft behalve mijn trouwe klasgenoten die daar moreel tot verplicht zijn (lang leve de beleefdheden), spijt het me toch wel zeer. Een update? Nou ik heb niet bepaald een sociaal leven gehad tijdens deze periode gekenmerkt door de examens. Een leuke periode, versta me niet verkeerd, maar ik betwijfel of jullie even hyper worden van Djoegaswili, de Titius-Bode regel of Logaritmen. Jullie kunnen nu al amper volgen^^ Máár binnekort ga ik wel een hele leuk boele dingen doen. We trekken naar het Glazen Huis deze dinsdag, ik moet nog kerstcadeautjes kopen voor Lieverd en klasgenotes én ik wil de meest verrukelijke schoenen uit River Island en een bijpassende tas én een jurkje uit RI. Die winkel heeft me te grazen. De feestdagen komen ook nog eens in aantoch, ik kijk nu al uit naar het Varkenshaasje én de Fondue. Hier een verlanglijstje voor mocht je geld te veel hebben en mijn goede doel der onnodige shoptrips willen steunen. En wat vinden jullie van de nieuwe Header? Ja Frieda ik heb je een beetje geplagieert maar...het is voor het artistieke higher cause!



















P.S. Honderd is een binair misbaksel!