Het is 23:55 en ik beïndig deze woensdagavond met het uitkijke van The Reader, tijdelijk mijn favoriete film. Ik hou van Kate, ik hou van Ralph en ik hou nog het meest van Bruno. Een tragedie heeft net dat ietsje meer voor mij, de extra dimensie, de X-factor om het zo te zeggen. Liefde, dat lees ik in Kartonnen dozen, bekijk ik in The Reader en ik beleef ik avec lui. En niet avec le, ça ne marche pas J'ai dit.
