I'll be in the books

Alea iacta est.
Het wordt geschiedenis.

Voilà en daarmee heb ik mijn studiekeuze (inter)nationaal bekend gemaakt. De Universiteit Antwerpen zal me - hopelijk - 26 september met open armen ontvangen. Na 1 jaar ongeveer te hebben getwijfeld zijn mijn ogen afgelopen zaterdag open gegaan. Het was toen immers de opendeurdag van ongeveer elke school in Antwerpen. Na een kort bezoekje aan de school van mij liefje zaten we na nog geen 10 min. al aan de faculteit, heerlijk als de dingen vooruit gaan. In tegenstelling tot mijn liefje sleurde ik hem een dikke 2u30 mee in de Universiteit. De infoles Taal- en Letterkunde was écht, écht, écht niets voor mij. En ik doe dan Moderne Talen hé...In de infoles van geschiedenis dáár zat ik op mijn plaats. Leuke vakken (Geschiedenis van Rusland en de Sovjet-Unie komááaaan dat is gemaakt voor mij), leuke profs, leuke studentenvereniging. Wie weet zie je mijn foto dus binnen enkele jaren plakken op de praesidium-pagina van Klio. Laten we ervoor duimen.

Oh en in dat caféetje in de campus hebben ze dus tafels gemaakt van paarden, als in de turntoestelen, ook wel bekend als het geheel van alle "plinten" samen en er ligt een dik kussen op. Al lijkt de rug van een paard als tafel ook nog praktisch. En de rekken die er staan vormen per twee een hoekje waar dan een tafel staat. En ze hebben daar precies een grote "zitpiramide" en loungezetels en een terras en ooooooooooh ik wil daar studeren!

PS: Ik werd afgelopen woensdag (16 Maart) 18, misschien dat ik daardoor u wél kon beslissen. Wijsheid komt met de jaren hebben ze mij altijd verteld

Because you're gorgeous, I'd do anything for you

Sla mij.
Sla mij hard.
Sla mij met een woordenboek.

Het is verdorie van 17 Januari geleden dat ik nog een blog postte en jeetje ik wist niet dat het al zo lang geleden was. En nu kies toch wel een niet zo intressante periode om iets over te bloggen...maar ik kon dit toch niet zo laten? Geen enkele zichzelf respecterende blogger zou een blog willen die twee maand over tijd is. Dus vandaar.

Wel, het is vakantie en ik heb nog geen klop gedaan. Er staan nog twee - klasgenoten krijgen nu braakneigingen en worden agressief omdat ik het word uitspreek- OC's op mij te wachten en dat van Latijn moet en ik meen het, het moet vandaag 3 paginas verdikt zijn. En ik moet ook nog een boekbespreking, huistaak van spaans en inshallah een samenvatting van geschiedenis af zien te krijgen. Maar het is allemaal de schuld van River Island! Ik ben helemaal verslaafd aan het stiefzusje van TopShop en de, voor mij dan, goedkopere versie van die andere GraveKlerenGigant Urban Outfitters. Ik heb me weer eens goed laten gaan door 40 euro te betalen voor een short. Die 60 euro voor het kleedje waar ik voor smolt was er net over. Ik weet niet wat het is met die short maar ze deed me denken aan de jaren '60 (al zit ik er misschien een decennium naast) en in welke film die zich afspeelt in de jaren '60 dragen de vrouwen zo'n grave kleren? Jawel, The boat that rocked. Het meisje, Marianne, zie ik hem nog wel dragen eigenlijk. Als ik een camera vind neem ik binnekort een aantal foto's van mezelf met al mijn River Island kledingstukken die ik tot nu toe heb vergaard.


X Cheyenne